Przejdź do zawartości

Kościół Świętego Mikołaja w Pradze (Stare Miasto)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Mikołaja w Pradze
Kostel svatého Mikuláše
Zabytek: nr rej. 38203/1-32 z dnia 3 maja 1958[1]
Ilustracja
Widok kościoła z wieży Ratusza Staromiejskiego
Państwo

 Czechy

Miasto wydzielone

 Praga

Miejscowość

Praga

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Czechosłowacki Kościół Husycki (od 1920)

Imię

św. Mikołaja

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Mikołaja w Pradze”
Położenie na mapie Pragi
Mapa konturowa Pragi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Mikołaja w Pradze”
Ziemia50°05′16,0″N 14°25′11,5″E/50,087778 14,419861
Strona internetowa

Kościół Świętego Mikołaja[2] (czes. Kostel svatého Mikuláše) – zabytkowy barokowy kościół stojący przy rynku Starego Miasta w Pradze.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zbudowany został w latach 1732–1735 z funduszy opata benedyktyńskiego Anselma Vlacha według projektu czołowego architekta czeskiego baroku Kiliána Ignáca Dientzenhofera. Postawiono go na miejscu średniowiecznej świątyni (kościoła farnego) w stylu romańskim z XII wieku, ufundowanego przez niemieckich kupców i stanowiącego, do czasu zbudowania Ratusza Staromiejskiego, centrum niemieckiej wspólnoty mieszkającej w Pradze. W 1620 kościół przejęli benedyktyni i rozpoczęli jego stopniową przebudowę. W czasie budowy w XVIII wieku świątynię otaczały z trzech stron budynki (rozebrane w l. 90. XIX wieku), więc fasadę kościoła zwrócono w kierunku południowym, a nie zachodnim, jak to było przyjęte. W 1787, na fali reform józefińskich, klasztor benedyktynów został zamknięty, a kościół zmieniono w magazyn. W l. 1870-1914 świątynia służyła czeskiej Cerkwi prawosławnej, a od 1920 – Czechosłowackiemu Kościołowi Husyckiemu. Obecnie kościół, pełniąc funkcje kultowe, jest także miejscem odbywania się stałych koncertów muzycznych.

Wnętrza

[edytuj | edytuj kod]

Wśród dekoracji wnętrza świątyni szczególnie wyróżniają się freski (z l. 1735-1736) na sklepieniu kopuły przedstawiające św. Mikołaja i św. Benedykta autorstwa bawarskiego malarza Kosmy Damiana Asama oraz wielki żyrandol z 1880, wykonany z kryształów z karkonoskich hut szkła – dar cara Rosji dla ówczesnej świątyni prawosławnej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Národní památkový ústav: Ústřední seznam kulturních památek České republiky. Nemovité památky. [dostęp 2015-04-04]. (cz.).
  2. Polski egzonim wprowadzony na 108. posiedzeniu KSNG.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Altman Jack, Krauthamer Ky, Praga, Wydawnictwo Pascal sp. z o.o., Bielsko-Biała 2009, s. 66-67, ISBN 978-83-7513-455-1.
  • Líbal Dobroslav, Muk Jan, Staré město pražské - architektonický a urbanistický vývoj, Praha, 1996 (cz.).
  • Poche Emanuel, Prahou krok za krokem, Praha, 1958 (cz.).
  • Strojny Aleksander, Praga. Złoty hrad nad Wełtawą. Przewodnik, Wydawnictwo Bezdroża, Kraków 2007, s. 128, ISBN 978-83-60506-57-8.